“Ergens kwam er een moment dat ik ook zelf besefte dat het anders kan.”
Ik ben net als velen onder ons een vrouw die eigenlijk alles wil en het liefst ook nog eens alles echt goed wil doen. Ik ben een harde werker, goed in het zorgen voor anderen en wil graag aardig gevonden worden.
In de loop der jaren kwam ik er echter steeds meer achter dat deze kant ook een keerzijde heeft. Terugkijkend heb ik mezelf met momenten vreselijk voobij gerend, zorgde ik te weinig voor mezelf en was ik onderliggend niet heel erg blij met mezelf want het kon altijd beter. Ook genoot ik lang niet altijd echt van de mooie en succesvolle momenten. Ik was veel moe en sneller kortaf dan ik wilde.
Dit klinkt nu allemaal heel zwaar, ik ben echt niet somber door het leven gegaan, maar dit lag wel onder die gezellige sterke en zelfverzekerde buitenkant die alsmaar doorging.
Op mijn 29ste ben ik bijna in een burnout beland en zo zijn er meer kleine signalen geweest die aangaven dat het eigenlijk zo niet langer kon. En elke keer paste ik wel iets kleins aan waardoor het iets beter werd en ik weer even verder kon.
In 2017 was ik er door een drukke baan ineens echt klaar mee, waarom deed ik dit mezelf aan. En ik heb echt de tijd en ruimte genomen om stil te staan bij wat ik wil, wat ik belangrijk vind, waar ik blij van word en waar mijn kracht ligt. Ook ben ik aangegaan wat ik lastig vond.
En ik ben heel blij met het effect. Ik heb de keuze gemaakt voor wandelcoaching, zet mezelf veel meer op de eerste plaats, herken sneller mijn ren- en vliegstand en kan veel meer echt genieten van de dingen die ik doe. De lat is omlaag en ik ben veel positiever over mezelf. Ik ben meer BUITENGEWOON MEZELF; niet kleiner, groter, sterker of anders, maar open, luisterend naar mezelf en echt in het contact met een ander.
En dit is wat ik andere mensen ook wil leren, als life coach en als wandelcoach want het effect van buiten wandelen op Buitengewoon Jezelf zijn is ultiem.